Jerzy III

BIOGRAFIA Corey Mylchreest, James Fleet

CHARAKTERYSTYKA

Syn księżniczki Augusty, mąż Charlotty, król Wielkiej Brytanii. Cierpi na poważne zaburzenia psychiczne skrzętnie ukrywane przez matkę. Mimo choroby naprawdę kocha swą żonę, przez długi czas ma także wyrzuty sumienia, uważając, że małżeństwo z nim uczyniło ją nieszczęśliwą. Życzliwy, empatyczny, szczerze zainteresowany dobrem swych podwładnych. Poza momentami, gdy ma ataki choroby, wykazuje się niezwykłą bystrością umysłu i niezwykle rozległą wiedzą z wielu dziedzin, przede wszystkim matematyki i astronomii. Bardzo dobrze wychowany, etykieta dworska jest dla niego czymś naturalnym.

Postać oczywiście wzorowana jest na prawdziwym brytyjskim władcy, który cierpiał na porfirię (choć jego problemy ze zdrowiem psychicznym zaczęły się od chwili utraty kolonii w Ameryce). W przeciwieństwie do ekranowego Jerzego, który wyznaje, że zakochał się w Charlotcie od pierwszego wejrzenia, ten prawdziwy nie krył, że przyszła żona początkowo nie przypadła mu do gustu i nie zrobiła na nim dobrego wrażenia.

WYGLĄD

Wysoki, szczupły, ale umięśniony (w kilku scenach pojawia się bez ubrania) przystojny młody mężczyzna, dokładnie ogolony, z krótkimi czarnymi włosami. W kilku sekwencjach widzimy go już po latach, gdy jest w podeszłym wieku, ma wówczas siwe włosy (a raczej perukę z lokami), jest też bardziej przy kości.

BIOGRAFIA

Sezon 1

Rozmawia z farmerem Crosbym o wyższości konia nad wołem, jego lokaj Reynolds informuje go, że Augusta chce go widzieć w pałacu. Rozmawia na temat wybranej narzeczonej, nie jest zainteresowany małżeństwem. Kiedy dowiaduje się, że nie można się już wycofać, zaczyna mruczeć coś do siebie, a matka go przytula. Dr Monro zostaje jego lekarzem, zapowiada, że problemy króla wynikają z tego, że wszyscy spełniają jego zachcianki i że trzeba to zmienić. Przed ślubem dowiaduje się o zniknięciu Charlotty, idzie do ogrodu, gdzie przyłapuje ją, gdy ta próbuje przeskoczyć ogrodzenie. Nie chce jej pomóc, potem wyjawia, kim jest, a wreszcie stwierdza, że to ona zdecyduje, czy wyjdzie za niego. Mówi też kilka komplementów na temat jej urody.

Bierze ślub w Charlottą, tańczy z nią na przyjęciu. Zabiera żonę do Buckingham House, a sam wyjeżdża do Kew. Charlotta odwiedza go w Kew, gdzie król poświęca się obserwacjom astronomicznym. Wszyscy naciskają na niego, by skonsumował w końcu małżeństwo. Kradnie z Reynoldsem psa Monro i wysyła go Charlotcie, której ten prezent nie przypada do gustu. Pokazuje żonie planetę Wenus, przeprasza, że ją zostawił.

Wraca z żoną do Buckingham House, po raz pierwszy uprawia z nią seks. Kłóci się z matką. Ma atak choroby, prosi Reynoldsa, by nie mówił o tym Charlotcie. Poddaje się kuracji dr Monro, je chłopskie jadło, bierze lodowate kąpiele, jest poniżany, nawet uderzany. Poddaje się badaniu przed koronacją. Po koronacji jak najszybciej ściąga koronę i podaje ją lokajowi. Codziennie spotyka się z Charlottą, uprawiają seks. Rozmawia z żoną o swej miłością do natury i pracy na roli. Zgadza się przyjść z żoną na bal u Danburych, tańczy z Charlottą. Zwalnia dr Monro, choć ten zostaje, by wspierać ciężarną królową. W nocy ma atak, wychodzi nago do ogrodów, składa hołd Wenus, znajdują go Reynolds i Charlotta.

Wraca na terapię dr Monro. Cierpi podczas praktyk lekarza, żona zabiera go, zwolniwszy wcześniej Monro, do Kew. Przyznaje się żonie do choroby, mówi też, że zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia. Całe dnie spędza na farmie, ignoruje prośby matki o spotkanie. Dowiaduje się o konieczności wystąpienia przed parlamentem. Pisze przemówienie. Idzie zobaczyć swe nowo narodzone dziecko, syna. Jedzie do parlamentu, ale ma atak paniki i nie wychodzi z powozu, uciekając do pałacu i chowając się pod łóżkiem, gdzie dołącza do niego i pociesza go żona. Charlotta namawia go do organizacji balu, na którym ogłosi narodziny syna, a także wygłosi przemówienie. Na balu ogłasza, że syn będzie nazywał się Jerzy IV, dowiaduje się także od Charlotty, że prawdopodobnie znów jest w ciąży.

Po latach widzimy go schorowanego, oderwanego od rzeczywistości, dowiaduje się o śmierci córki Amelii, oskarża o to Charlottę, powstrzymują go słudzy. Żona odwiedza go w Kew, informując o ciąży Wiktorii i rychłym narodzeniu następcy tronu, leżą razem pod łóżkiem, jak po incydencie z parlamentem, a on dziękuje jej, że w dniu ślubu nie przeskoczyła przez mur i została z nim.