James Bond - Spectre

WYGLĄD

Wysportowana sylwetka, krótkie, jasne włosy, zacięty wyraz twarzy. W początkowych scenach filmu ubrany jest w demoniczny kostium, podobnie jak inni uczestnicy meksykańskiej parady z okazji święta zmarłych. W filmie nosi również gustowny, dopasowany garnitur, a także ciemną, wygodną kurtkę podczas wykonywania misji terenowych.

BIOGRAFIA

W Meksyku, podczas parady z okazji święta zmarłych, Bond zasadza się z karabinem snajperskim naprzeciw kamienicy, w której śledzony przez niego mafiozo, Marco Sciarra, omawia szczegóły ciemnych interesów, informując przy tym swoich rozmówców o podłożeniu ładunku wybuchowego na jednym ze stadionów. To jeden z kilku zaplanowanych przez organizację przestępczą aktów terrorystycznych, mających zdestabilizować niektóre rejony na świecie.

Bond, mając kilku przeciwników, oddaje strzały kolejno do każdego z nich, ale Sciarrę tylko rani. Przestępca, ścigany przez agenta 007, wzywa telefonicznie śmigłowiec. Udaje mu się do niego wsiąść, ale do wnętrza helikoptera dostaje się także Bond, który po wystartowaniu, już w powietrzu, walczy nie tylko ze Sciarrą, ale także z załogą śmigłowca. Wygrywa pojedynek, udaje mu się też zapanować nad pojazdem, który podczas wcześniejszej szamotaniny niebezpiecznie manewrował tuż nad tłumem ludzi. Po skończonej walce uwagę Bonda przykuwa mały element – ściągnięta z palca Sciarry obrączka z wygrawerowanym znakiem ośmiornicy. 

Zabicie załogi śmigłowca, śmierć Sciarry i jego przybocznych, narażenie życia uczestników parady ulicznej, a także detonacja w jednym z budynków odbijają się szerokim echem w mediach. Agencja MI6, która i tak nie ma dobrej passy, znów staje się obiektem ataków ze strony niektórych przedstawicieli rządu Wielkiej Brytanii. Za tę samowolnie podjętą akcję Bond otrzymuje solidną reprymendę od nowego M (Ralpf Fiennes), szefa agencji, Garetha Mallory. Zostaje też odsunięty od wszelkich operacji w terenie, a miejsce jego aktualnego pobytu ma wskazywać wstrzyknięty w jego przedramię mikroczip.

Agent postanawia jednak działać dalej, znów robiąc to na własną rękę. Prosi o pomoc Eve (Naomi Harris), byłą agentkę, a obecnie asystentkę nowego szefa MI6, stwierdzając przy tym, że tylko jej może zaufać. Zdradza jej, dlaczego udał się do Meksyku. Zrobił to po obejrzeniu zapisu wiadomości wideo, którą zdążyła przygotować dla niego przed śmiercią poprzednia szefowa agencji. Były tam wyraźne wskazówki, by odnalazł Sciarrę, zabił go, a potem udał się na jego pogrzeb do Rzymu, gdzie wdowa po zabitym mafiozo doprowadzi go do dużej organizacji przestępczej. 

Bond przegląda także dokumenty ocalałe ze Skyfall (szkockiej posiadłości, w której się wychował, a która została zaatakowana przez terrorystów), przyniesione mu w tajemnicy przez Eve. Znajduje wśród nich m.in. wycinek prasowy i zdjęcie. Przedstawia ono jego samego, kiedy był chłopcem, w towarzystwie dorosłego mężczyzny oraz jeszcze innego chłopca. Bond zamierza dociec, czy obie widziane na zdjęciu osoby rzeczywiście, jak sugeruje wycinek prasowy, zginęły w lawinie. Ma bowiem niejasne podejrzenia, że to nieprawda.

Agent 007 stara się o zyskanie kolejnego sojusznika w swojej prywatnej misji, kwatermistrza Q. Ten zgadza się ukrywać miejsce pobytu Bonda (czyli nie informować o tym, co tak naprawdę wskazuje mikroczip), a także przekazuje mu w sekrecie zegarek z… funkcją detonatora. W tajemnicy przed Q, Bond, wyjeżdżając do Rzymu na pogrzeb Sciarry, „wypożycza” sobie na jakiś czas wspaniałego aston martina - samochód, który zaprezentował mu kwatermistrz. 

Po pogrzebie zbliża się do wdowy po mafiozie, pięknej Lucii Sciarry (Monica Bellucci) i uświadamia jej, że potrzebuje protektora, bo na jej życie po śmierci męża będą czyhać przestępcy. Rzeczywiście, dochodzi do próby zabójstwa kobiety. Bond jest jednak szybszy – zabija napastników, a potem przekonuje Lucię, że znajdzie dla niej bezpieczne schronienie. Atrakcyjna wdowa wzbudza w nim pożądanie. Dochodzi do intymnego zbliżenia. Bond dowiaduje się od swojej kochanki o planowanym spotkaniu organizacji przestępczej, do której należał jej mąż. Zakładając zdobyty wcześniej pierścień z wygrawerowaną ośmiornicą (znakiem rozpoznawczym organizacji), udaje się na miejsce, gdzie, wtopiony w szereg innych osób, przysłuchuje się składaniu raportów z działalności przestępczej przed przywódcą organizacji. Agent zostaje jednak zdemaskowany i ratuje się ucieczką. Za nim wyrusza bezwzględny zabójca. Rozpoczyna się pościg samochodowy ulicami nocnego Rzymu. Bond, dzięki pewnemu fortelowi, umyka ścigającemu go mężczyźnie, jednak zabrany z Londynu samochód ulega zniszczeniu.

Idąc dalej za rozszyfrowywanymi wskazówkami, Bond dociera do opuszczonego domu, gdzieś na pustkowiu w Austrii, w górach. Tam dochodzi do spotkania twarzą w twarz z jego dawnym i wciąż aktualnym wrogiem – Mr White’em, nazywanym Bladym Królem. Bond, w zamian za kolejne informacje na temat organizacji przestępczej, zgadza się chronić córkę White’a. Grozi jej niebezpieczeństwo, ponieważ sam White popadł w niełaskę u swoich dotychczasowych mocodawców.

Agent 007, wiedząc, że córka White’a – Madeleine Swann (Léa Seydoux) zaprowadzi go dalej w tropieniu przestępców, dociera do miejsca, gdzie dziewczyna pracuje jako lekarka. To klinika, położona wysoko w górach. Bondowi nie udaje się wzbudzić jej zaufania, jednak sytuacja zmienia się, kiedy ratuje ją z poważnych opresji. Madeleine wyjawia mu nazwę organizacji, dla której pracował jej ojciec i która depcze po piętach Bondowi – to SPECTRE. 

Razem udają się najpierw do hotelu, w którym jeszcze w dzieciństwie Madeleine spędzała czas z rodzicami. Wizyta w dawnym miejscu skutkuje zdobyciem kolejnych, potrzebnych informacji. Następnie pociągiem, przez pustynne tereny Maroko, dojeżdżają do posiadłości samego szefa organizacji SPECTRE, Ernsta Stavro Blofelda. Tam poddawani są przez niego próbom manipulacji, a sam Bond, zanim staje się ofiarą tortur, dowiaduje się, iż Blofeld to właśnie znana mu ze zdjęcia osoba, razem z którą jako sierota się wychowywał. Poznaje także prawdę o morderstwie swojego przybranego ojca i o tym, jak Franz Oberhauser zmienił nazwisko i stał się okrutnym szefem organizacji SPECTRE, już jako Blofeld. Bond uwalnia się od tortur dzięki zmyślnemu mechanizmowi w zegarku, który otrzymał od Q. 

Do ostatecznej rozprawy z Blofeldem dochodzi już w Londynie, w przeznaczonym do rozbiórki budynku dawnej siedziby MI6. Blofeld wciąga go w niebezpieczną grę, z której Bond wychodzi cało, a Blofeld z pozycji decydenta sam staje się ofiarą. 

Bond dopada go i oddaje go w ręce policji, a potem oddala się od miejsca wydarzeń razem z Madeleine Swann, sugerując tym samym, że ma ochotę zakończyć swą służbę jako 007.