Wysysając energię
W „Co robimy w ukryciu” pojawia się specyficzny typ wampira – wampir energetyczny Colin Robinson, w którego wcielił się Mark Proksch. Mieszka w piwnicy, ale nie straszne mu światło słoneczne, żywi się nie krwią, a energią wysysaną nie tylko z ludzi, ale i innych „klasycznych” wampirów. Pracuje w biurze, gdzie katuje nudnymi opowieściami współpracowników, nie straszny mu czosnek czy wejście do kościoła. Nie ma kłów, nie zmienia się w nietoperza, ma nawet odbicie w lustrze (choć wygląda na nim bardzo staro). Według twórców serialu postać ta miała być uwspółcześnioną wersją wampirzych mitów. Dziś potocznie wampirem energetycznym (inaczej psychicznym lub emocjonalnym) nazywa się osobę, która roztacza wokół siebie złą aurę, pozostawia inne osoby ze swego otoczenia wyczerpane, przygnębione lub nie pozwala się skupić. To oczywiście „zwykły” człowiek, tyle że źle wpływający na otoczenie (badania naukowe rozpatrujące pobory energii od innych nie przyniosły żadnych wyników). Ale wampiry energetyczne to istoty od dawna pojawiające się w folklorze różnych krajów. Wówczas traktowano je nie metaforycznie, a uważano za demoniczne istoty żywiące się siłami życiowymi innych stworzeń.
Wampirom energetycznym sporo miejsca poświęciła Dion Fortune (tak naprawdę nazywała się Violet Mary Firth), brytyjska okultystka, ale i szanowany lekarz psychiatrii. Miała ona poznać taką osobę, gdy pracowała w szpitalu w Londynie, o podobnej opowiadała jej pracująca tam pielęgniarka. W latach 30. XX wieku Fortune miała poza tym przeżyć potężny atak psychiczny, który omal zupełnie nie pozbawił jej chęci do życia. Ów typ osobowości opisała później w „Psychic Self-Defence”; jej podejście było nieco odmienne od dzisiejszego, ogólnie uważała wampiryzm psychiczny za patologię psychiczną i psychologiczną. Do dziś książka ta uchodzi wśród znawców tematu za najlepszy poradnik służący do rozpoznania ataków wampirów psychicznych, a także podający skuteczne metody na ochronę przed nimi. Zjawiskiem tym zajmował się także Andre LaVey, założyciel Kościoła Szatana; uważał on, że wampirami są słabi psychicznie ludzie, którzy muszą czerpać swą energię od innych.
Współcześnie psychologowie identyfikują jako wampiry energetyczne osoby z traumą z dzieciństwa lub młodości, bardzo egocentryczne, skupione wyłącznie na braniu od innych, a niepotrafiące dać niczego w zamian. Mają one narzucać swój punkt widzenia, być w centrum uwagi, skupiać na sobie całą uwagę; pozostałe cechy to skłonność do słowotoku, narzekania, manipulowanie innymi, brak umiejętności słuchania innych i oczekiwanie wsparcia na każdym kroku. W ich towarzystwie czujemy się źle, psuje się nasz nastrój, odnosimy wrażenie, że ubyło nam sił życiowych. Nieco inną koncepcję przedstawiają współczesne osoby związane z parapsychologią. Według nich każdemu zdarza się być wampirem energetycznym nieświadomie, ale o prawdziwym wampiryzmie można mówić tylko wówczas, gdy jest to działanie zamierzone i kontrolowane. Kontrolowane przynajmniej do pewnego momentu, pochłanianie energii innych staje się z czasem nałogiem, a nad tym kontroli wszak nie ma. Poza tym wskazują na jeszcze inny element – ktoś atakowany długotrwale przez wampira psychicznego po pewnym czasie, chcąc uzupełnić braki własnej energii, sam się nim stanie: mamy więc tutaj odpowiednik wierzeń o klasycznych krwiopijcach, którzy przekazywali swój wampiryzm ukąszonym.
Niewiele osób zdaje sobie pewnie sprawę, że istnieje coś takiego jak subkultura wampirów. To zjawisko zdefiniowane przez socjologów Marca Benecke i A. Asbjorna Jona. Mowa o grupie ludzi, którzy wierzą, że są wampirami lub starają się zachowywać i żyć jak wampiry, czerpią oni inspiracje z popkultury, a także legend. Są wśród nich i osoby pijące krew (od dobrowolnych dawców), ale największą grupę stanowią właśnie wampiry psychiczne, „polujące” na cudze siły życiowe, które mają pomóc im naprawić uszkodzone czakry lub aury. Najbardziej znanym przedstawicielem tego nurtu subkultury jest Michelle Belanger, autorka książki „The Psychic Vampire Codex: A Manual Of Magick And Energy Work”. Belanger uważa, że wampiry psychiczne mogą służyć „jasnej stronie mocy” i używać energii do leczenia innych osób.
Top: Shutterstock
Gatunek: Komediowy, Horror
Czas trwania: 25 min.
Reżyseria: Kyle Newacheck, Yana Gorskaya i inni
Scenariusz: Jemaine Clement i inni
Produkcja: USA
Premiera: 2019